Należy podkreślić duże zaangażowanie osób uczestniczących w poszczególnych sesjach w ramach bloku 4 „Turystyka społeczna w świecie cyfrowym”. Dotyczy to zarówno samych panelistów, jak i pozostałych uczestników sesji. Dużą wartość wnosiły referaty wprowadzające do zagadnień tematycznych sesji stanowiące punkt odniesienia dla prowadzonych dyskusji. Mimo sporej ilości czasu przeznaczonego na poszczególne sesje (od 90 do 105 minut) wiele kwestii nie zostało do końca rozstrzygniętych i część tematów pozostała otwartych. Uczestnicy podkreślali konieczność dalszych spotkań umożliwiających dzielenie się efektami realizowanych projektów i wynikających z nich doświadczeń.
SESJA 3. Senior jako aktywny uczestnik rynku turystycznego
Dyskusja nad samym pojęciem „senior” / „osoba starsza” – propozycja odejścia tylko od jednostkowego kryterium, bardziej dostrzeżenie kontekstu definiowania. Różne postrzeganie przez same osoby starsze określenia „senior” – nie jako obciążenie, ale jako „dar” i „sposób bycia”
Potrzeba dostrzeżenia zróżnicowania okresów starości – czyli seniorów zróżnicowany wewnętrznie – m.in. inna oferta dla osób 55/60+, a inna dla osób 70/75+.
Blok składał się z czterech sesji zatytułowanych: „Turystyka społeczna – wyzwania w rozwoju gmin i regionów”, „Znaczenie organizacji społecznych i kapitału społecznego w rozwoju turystyki lokalnej i gospodarki turystycznej”, „Wieś jako przestrzeń dla turystyki społecznej i źródło inspiracji” oraz „Problematyka dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego”. Wspólnymi dla wszystkich sesji zagadnieniami były aspekty ekonomiczne turystyki społecznej: czy i w jaki sposób może być dochodowa, jak może wspomagać lokalną gospodarkę, kto może na nie zarabiać, komu i jakie zyski może przynosić.
Uczestnicy panelu podkreślali duże znaczenie kompetencji miękkich, głównie empatii i etyki w obsłudze beneficjentów turystyki społecznej. Ważne, zdaniem panelistów, są także umiejętności techniczne i komunikacyjne niezbędne do obsługi konkretnych grup defaworyzowanych, np. osób niesłyszących, niewidomych, niepełnosprawnych intelektualnie.
Kongres Turystyki Społecznej, który miał miejsce w Jeleniej Górze w dniach 13 i 14 października 2021 r. był niewątpliwie znaczącym wydarzeniem dla polskiej turystyki. Na Kongresie dyskutowano nad problemami istotnymi zarówno dla uczestników (beneficjentów) turystyki społecznej jak i dla organizatorów działań wpisujących w tworzenie ofert dla różnych grup społecznych, których aktywność turystyczna wymaga wsparcia.
Istniejący w Polsce system znakowania szlaków turystycznych można uznać za modelowy w krajach europejskich - ma on długą tradycję, jest logiczny, czytelny i zrozumiały w odbiorze. Jednakże szlaki przebiegają niejednokrotnie przez obszary należące do różnych podmiotów. Często przebieg szlaku poprowadzony jest przy tzw. milczącej akceptacji właściciela terenu. Coraz częściej właściciele terenu żądają zmiany przebiegów szlaków egzekwując swoje prawa własności. Zapraszamy do zapozania się z podsumowaniem obrad w I bloku Kongresu Turystyki Społecznej - "Turystyka dla wszystkich. Narzędzia, infrastruktura, aspekty prawne, problemy".
Ekonomia Współdzielenia definiowana jest jako model wymiany usług pomiędzy jednostkami koordynowany on-line. Jej początki związane są z ideą dzielenia się zbędnymi zasobami w efekcie czego osiągane są cele związane ze zrównoważonym rozwojem obejmujące zmniejszenie emisji zanieczyszczeń, łatwiejszy dostęp do rzadkich zasobów oraz intensyfikację międzyludzkich interakcji w społeczeństwie. Pomimo, że np. autostop czy wynajmowanie pokoi turystom było powszechne zwłaszcza w miejscowościach wypoczynkowych, to zastosowanie internetu jako platformy łączącej strony transakcji zupełnie zmieniło jej skalę. Na rynku powstały liczne platformy ekonomii współdzielenia, które ograniczając koszty transakcyjne oraz asymetrię informacji doprowadziły do wzrostu popularności tego modelu wymiany.